Ζούμε σε δύσκολους καιρούς πρωτοφανών συνθηκών, καθώς τα «συγκοινωνούντα δοχεία» αλληλεπίδρασης των πολλαπλών κρίσεων τους καθιστούν ακόμη πιο δύσκολους.
Επικρέμονται απειλές σε λεπτά σχοινιά, σε ένα πολύπλοκο περιβάλλον. Οι διελκυστίνδες πολλές, οι γραμμές δυσδιάκριτες. Η συγκυρία δεν πρέπει να μας βρίσκει ευάλωτους.
Η ΜΝΗΜΗ είναι θώρακας προστασίας. Αμυνόμαστε για:
– την πολιτισμική και πολιτιστική ταυτότητά μας
– τον τόπο μας, την προάσπιση της γεωγραφικής επικράτειας
– τη συλλογικότητά μας ως λαός – ως Έλληνες με θεσμούς και παραδόσεις
– την ευημερία μας, τα όνειρα και τις προσδοκίες μας για ό,τι εκφράζουμε ως Έλληνες με βούληση και θέληση.
Κοντολογίς, για την ΟΝΤΟΤΗΤΑ του Ελληνισμού και του Γένους μας.
Δεν είναι μόνο η εκατονταετία από τη Μικρασιατική Καταστροφή έναυσμα μνήμης και περισυλλογής, εγρήγορσης, σύνεσης και οπωσδήποτε συνοχής.
Κωνσταντινούπολη, τέτοιες ημέρες Σεπτεμβρίου του 1955.
Από στοιχεία (πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/169) αντιγράφω έναν απολογισμό του πογκρόμ των Σεπτεμβριανών: 16 θάνατοι και 32 τραυματισμοί Ελλήνων και 1 θάνατος Αρμένιου, 12 βιασμοί Ελληνίδων, βιασμοί ανδρών (απροσδιόριστος αριθμός) που εξαναγκάστηκαν να υποστούν περιτομή. Και ακόμη: καταστροφή 4.348 καταστημάτων, 110 ξενοδοχείων, 27 φαρμακείων, 23 σχολείων, 21 εργοστασίων, 73 εκκλησιών και περίπου 1.000 κατοικιών -όλων ελληνικής ιδιοκτησίας.
Σε οικονομικό κόστος, οι διεθνείς οργανισμοί αποτίμησαν τις ζημιές στα 150 εκ. δολάρια, ενώ η ελληνική κυβέρνηση τις υπολόγισε σε 500 εκ. δολάρια. Βέβαια, η οικονομική καταστροφή και ο φόβος ανάγκασαν χιλιάδες Έλληνες της Πόλης να μεταναστεύσουν στην Ελλάδα. Οι αποζημιώσεις εκ μέρους της Τουρκίας έναντι των απαιτήσεων δεν ξεπέρασαν το 20%…
Το να ΘΥΜΟΥΜΑΣΤΕ, είναι πρωτίστως δική μας, κοινή υπόθεση: για κάθε Έλληνα και για όλους μαζί -και όχι υπόθεση των κατά περίσταση καλών φίλων μας (που πρέπει να έχουμε).
Όχι για την επέκταση, το μίσος και την αντεκδίκηση, αλλά για την άμυνα και την κυριότητα στην πολύτιμη κληρονομιά και περιουσία μας, την άυλη/πνευματική και την υλική. Ενωμένοι, για ό,τι μας προσδιορίζει. Αλλιώς, δεν θα έχουμε καμιά καλή «τύχη» σε όσα έρχονται.
Γιάννης Ρούντος
Σύμβουλος Σχέσεων, Επικοινωνίας και Υπευθυνότητας για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, με ιδιαίτερη δραστηριότητα για το Περιβάλλον, την Κοινωνία και τον Πολιτισμό
