Ενθουσιασμό, προβληματισμό, αλλά και φόβο προκάλεσε στο ακροατήριο η ημερίδα που διοργάνωσε ο ΣΕΣΑΕ στις 24 Απριλίου με θέμα «Τεχνητή Νοημοσύνη (ΑΙ) και Ασφαλιστική Αγορά: Πρακτικές οδηγίες χρήσης» και ομιλητές τον καθηγητή του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου κ. Γιώργο Δημητρακόπουλο, τον κ. Γιάννη Κρασονικολάκη επικεφαλής του Applied Intelligence and Predictive Analytics στην Grant Thornton και την κα Δήμητρα Ξηντάρα επικεφαλής του τομέα Κυβερνοασφάλειας στην PWC. Συντονιστής της εκδήλωσης ήταν ο Κώστας Βούλγαρης, μέλος του ΔΣ του ΣΕΣΑΕ.
Ενθουσιασμό, διότι πέρα από τα μικρά βήματα που έχουν ήδη γίνει στην υιοθέτηση εφαρμογών ΑΙ από την ελληνική ασφαλιστική αγορά, ανοίγονται τεράστιες δυνατότητες, που μπορούν κυριολεκτικά να αλλάξουν το τοπίο σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας της. Δυνατότητες που οι περισσότεροι από εμάς δεν μπορούμε καν να τις κατανοήσουμε και αυτός είναι ένας πολύ σημαντικός ανασταλτικός παράγοντας στη διαδικασία της προσαρμογής μας στα νέα δεδομένα, όταν μάλιστα αυτό αφορά ακόμη και τις διοικήσεις των εταιριών, που καλούνται να πάρουν καθοριστικές αποφάσεις για το βαθμό, αλλά και τον τρόπο που θα ενσωματώσουν στη λειτουργία της επιχείρησής τους εφαρμογές ΑΙ. «Το θέμα είναι να είμαστε σε θέση να το καταλαβαίνουμε πριν το χρησιμοποιήσουμε», όπως παρατήρησε εύστοχα ο κ. Νότης Βαγιακάκος.
Φόβο, διότι το ΑΙ εξελίσσεται με καταιγιστικούς ρυθμούς και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει -ούτε καν να φανταστεί- ποιες θα είναι οι δυνατότητές του π.χ. σε μία δεκαετία. Μέχρι στιγμής, όπως επεσήμανε χαρακτηριστικά ο κ. Δημητρακόπουλος, η ανθρώπινη πονηριά είναι σε θέση να νικά την τεχνητή νοημοσύνη, όμως με την ταχύτητα που βελτιώνεται η ευφυία των μηχανών, κανείς δεν ξέρει για πόσο διάστημα ακόμη ο άνθρωπος θα μπορεί να υπερτερεί απέναντι στο δημιούργημά του.
Φόβο επίσης, διότι όσα όπλα δίνει η τεχνητή νοημοσύνη στις επιχειρήσεις για να λειτουργούν καλύτερα, ταχύτερα και ασφαλέστερα, άλλα τόσα και περισσότερα όπλα δίνει σε όσους επιθυμούν να αποκομίσουν κέρδος μέσα από κυβερνοεπιθέσεις και πάσης φύσεως ψηφιακές απάτες εις βάρος επιχειρήσεων. Περισσότερα γιατί οι επιχειρήσεις οφείλουν να τηρούν τους νόμους (AI Act, GDPR κ.λπ.), αλλά οι επιτιθέμενοι δεν έχουν τέτοιους περιορισμούς.
Προβληματισμό, διότι πέραν της δυσκολίας κατανόησης του εύρους των δυνατοτήτων του ΑΙ, κατέστη σαφές πως οι ασφαλιστικές εταιρίες έχουν πολλή δουλειά να κάνουν, προκειμένου να προετοιμαστούν επαρκώς για τη χρήση εφαρμογών ΑΙ. Πρωτίστως πρέπει να ασχοληθούν με τον σημαντικό -και σε μεγάλο βαθμό αναξιοποίητο προς το παρόν- όγκο δεδομένων που ήδη διαθέτουν, ο οποίος αποτελεί τον πυρήνα κάθε συστήματος τεχνητής νοημοσύνης, φτάνει να είναι οργανωμένος και εύχρηστος. Παράλληλα θα πρέπει να εκπαιδεύσουν κατάλληλα το προσωπικό τους, αλλά και να προσλάβουν ανθρώπους με ειδίκευση στο αντικείμενο, ενώ θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη έμφαση και στους περιορισμούς που θέτει η ισχύουσα νομοθεσία στην επεξεργασία και την προστασία των δεδομένων τους.
Το βέβαιο είναι πως ούτε ο φόβος ούτε ο προβληματισμός δε θα πρέπει να εμποδίσουν τις ασφαλιστικές εταιρίες από το να κινηθούν γρήγορα, να ενημερωθούν, να κατανοήσουν και να εκμεταλλευθούν τις μαγικές δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης, γιατί διαφορετικά θα βρεθούν πολύ σύντομα εκτός εποχής και εκτός ανταγωνισμού.
Πέπη Μοίραλη
