Η απόφαση της αποκαθήλωσης του Γιάννη Χατζηθεοδοσίου από την Προεδρία της Κεντρικής Επιτροπής των Επιμελητηρίων, μερικούς μόνο μήνες μετά την παμψηφεί εκλογή του, καταδεικνύει με τρόπο ξεκάθαρο ότι δυστυχώς ακόμη και σήμερα, ακόμη και 55 χρόνια μετά τη δικτατορία των Συνταγματαρχών, το κεντρικό κράτος, το γκοβέρνο, θέλει να έχει τον απόλυτο έλεγχο των πιο κρυφών κυττάρων μας. Ανεξάρτητα από το πώς οι κυβερνώντες βαφτίζουν την πολιτική τους τοποθέτηση -«δημοκράτες», «σοσιαλιστές», «σοσιαλδημοκράτες», «φιλελεύθεροι», «νεοφιλελεύθεροι», «κεντρώοι», «κεντροδεξιοί», you name it- ο κρατισμός είναι στο DNA τους, είναι δομημένος στη φαιά ουσία του εγκεφάλου τους και αποτελεί το αποκούμπι τους, when the going gets tough, όταν δηλαδή φτάνει η στιγμή να λογοδοτήσουν για λάθη και παραλείψεις.
Βλέπετε οι κυβερνήσεις δεν έχουν D&O για να ασφαλιστούν από τέτοιου είδους «κινδύνους». Επίσης, δεν έχουν και κανέναν απολύτως έλεγχο στη διάρκεια της θητείας τους (οι κάλπες αποτελούν τον μόνο ελεγκτικό μηχανισμό), αφού έχουν φροντίσει με εξονυχιστική επιμέλεια -μακάρι να ήταν το ίδιο επιμελείς και στη διακυβέρνηση του τόπου μας- να ελέγχουν απόλυτα όλους όσους υποτίθεται ότι έχουν αναλάβει να φυλάσσουν τη Δημοκρατία και τους θεσμούς της. Οι παλαιότεροι τα ξέρετε καλύτερα από εμένα και οι νεότεροι είτε τα υποπτεύεστε είτε σιγά σιγά τα εμπεδώνετε.
Ο Γιάννης πάντως δεν είχε ανάγκη την Προεδρία της ΚΕΕΕ για να είναι κάποιος. Οπότε στην πραγματικότητα χάρη του κάνατε. Όπως τόσα χρόνια έχετε κάνει χάρη σε πολλούς ικανούς ανθρώπους, που «τόλμησαν» να ασχοληθούν με τα κοινά, να παράξουν έργο και να μην υποκλίνονται σε κανέναν κομματικό μηχανισμό.
Θα μου πείτε, «χάρη τη λες την αποπομπή, την αποκαθήλωση, την κατάργηση;». Χάρη τη θεωρώ. Γιατί καμιά φορά μπερδεύεται κανείς, άθελά του, με τα πίτουρα… Και είναι προτιμότερο να τον θεωρήσει κανείς ανάξιο για το κοτέτσι από το να γίνει τροφή για τις κότες…
