Εξαιρετικά αισιόδοξα βρίσκω τα νούμερα του πρώτου διμήνου του 2024, αφού σε αντίθεση με άλλες χρονιές, όπου οι αυξήσεις στα ασφάλιστρα ήταν μάλλον υποτονικές, φέτος διαμορφώθηκαν στο 23,4% για τις ασφαλίσεις ζωής και στο σχεδόν 12% για τους κλάδους ζημιών.
Εντυπωσιακή είναι η αύξηση κατά 14,5% των κλάδων ζημιών πλην αστικής ευθύνης αυτοκινήτου, που φαίνεται να καταγράφει αύξηση μόλις 5%, η οποία, προφανώς, αφορά στη μικρή αναπροσαρμογή των ασφαλίστρων και όχι στη μείωση του αριθμού των ανασφάλιστων (ακόμη μία πονεμένη ιστορία).
Σημαντικές επιμέρους αυξήσεις παρατηρούνται και στα unit linked επενδυτικά προγράμματα, όπου η διμηνιαία μεταβολή ήταν της τάξης του 59,6%, ποσοστό που δηλώνει την εμπιστοσύνη του καταναλωτικού κοινού τόσο στα επενδυτικά οχήματα των ασφαλιστικών όσο και στους εξειδικευμένους και ειδικά πιστοποιημένους ασφαλιστικούς συμβούλους, αλλά και την «αγανάκτηση» σε ό,τι αφορά στα τραπεζικά επιτόκια και στη διαχείριση των κοινωνικών συντάξεων.
Η ανασφάλεια του πολίτη εκφράζεται και μέσω της αύξησης 21% που σημειώθηκε στις ασφαλίσεις υγείας, ανεξάρτητα από τις εξαγγελίες και εν συνεχεία την εκκίνηση της λειτουργίας των απογευματινών χειρουργείων. Δυστυχώς, οι Έλληνες κι οι Ελληνίδες αυτή τη στιγμή συμφωνούν και συναινούν στο ότι οι δημόσιες δομές υγείας βρίσκονται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Όσο για την έκπτωση 10% στον ΕΝΦΙΑ, μάλλον δεν προέκυψε η αναμενόμενη ανταπόκριση, αφού το +9,4% δεν απεικονίζει μαζικές αιτήσεις ασφάλισης, αλλά ούτε εκφράζει την αγωνία των ιδιοκτητών για την τύχη του ακινήτου τους ενόψει μιας φυσικής καταστροφής, εξέλιξη την οποία προσδοκούσε η αγορά μας.
Αντιθέτως, η αύξηση ύψους 19% στα ασφάλιστρα χερσαίων οχημάτων δείχνει ότι, ως πληθυσμό, μας ενδιαφέρει περισσότερο το αυτοκίνητό μας απ’ ό,τι το σπίτι μας… Είναι κι αυτό μια στάση ζωής, που ίσως χρήζει μεγαλύτερης ανάλυσης και εμβάθυνσης από τους ειδικούς…
Σε κάθε περίπτωση, η συνολική εξέλιξη είναι πολύ θετική, ειδικά εάν τοποθετηθεί στο πλαίσιο των συνεχιζόμενων πληθωριστικών τάσεων, αλλά και στην ανοδική πορεία των τιμών των καυσίμων. Κι επειδή το Πάσχα και η Ανάσταση αποτελούν γιορτή ελπίδας, ας ελπίσουμε ότι η ανοδική πορεία της αγοράς μας θα συνεχιστεί και θα καταφέρουμε επιτέλους να αποτελέσουμε δαπάνη μεγαλύτερη του 2,2% επί του ΑΕΠ.
Να περάσετε καλά!
Μαρίνα Δρακάτου
