Τις δύο τελευταίες δεκαετίες το προσδόκιμο ζωής στις χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής έχει ανέβει κατά 10 χρόνια, καθώς έχουν τεθεί υπό έλεγχο θανατηφόρες μεταδιδόμενες ασθένειες όπως το HIV και η φυματίωση και έχει γίνει δυνατή η ευρύτερη παροχή στοιχειωδών υπηρεσιών υγείας, όπως αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
Ωστόσο έχει αυξηθεί δραματικά η εμφάνιση μη μεταδιδόμενων ασθενειών, όπως η υπέρταση και ο διαβήτης, για τις οποίες δεν υπάρχει η δυνατότητα πρόληψης και αντιμετώπισης με τις κατάλληλες υποδομές υγείας, με αποτέλεσμα ο ΠΟΥ να εκφράζει τη δυσοίωνη πρόβλεψη πως η πολύτιμη αυτή αύξηση του προσδόκιμου ζωής θα εξανεμιστεί μέχρι το τέλος της δεκαετίας που διανύουμε.
Οι κάτοικοι των περιοχών αυτών δεν προβαίνουν σε τακτικούς ελέγχους της πίεσής τους επί παραδείγματι, οπότε σπανίως γίνεται έγκαιρη διάγνωση της νόσου, αλλά και αν γίνει, δεν είναι διαθέσιμα σε αυτούς τα μέσα για να την αντιμετωπίσουν. Άλλωστε, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του ΠΟΥ, οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να αναγνωρίσουν τα συμπτώματα π.χ. της ελονοσίας, αλλά δεν είναι σε θέση να συσχετίσουν τη θολή όραση, τη ζαλάδα ή την εξάντληση με την υπέρταση. Επίσης, αυτοί που προσφέρουν στοιχειώδεις υπηρεσίες πρωτοβάθμιας περίθαλψης σε αυτές τις χώρες δεν έχουν τις γνώσεις για να προβούν στους απαραίτητους ελέγχους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Κένυα, τα μισά κρεβάτια των νοσοκομείων είναι γεμάτα με ανθρώπους που πάσχουν από μη μεταδιδόμενα νοσήματα, τα οποία ευθύνονται και για το ένα τρίτο των θανάτων. Αντίστοιχα είναι τα ποσοστά και στις υπόλοιπες χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής.
Πηγή: The New York Times
