Από τον 36o πρόεδρο των ΗΠΑ Lyndon Johnson (1963-1969) μέχρι σήμερα 60 σχεδόν χρόνια μετά, η οικονομική, αλλά και ψυχική «σωτηρία» μας εξαρτάται από έναν Johnson…
Από ό,τι διαφαίνεται από τη διατήρηση των κρουσμάτων στις 3.000 plus σε ημερήσια βάση, αλλά και από τα στατιστικά του μεγάλου αριθμού των εισαγωγών και των διασωληνωμένων, δεν πρόκειται να ανασάνουμε, εάν δεν εμβολιαστεί άμεσα η ηλικιακή ομάδα 40-60.
Είμαστε ήδη όλοι ιδιαιτέρως κουρασμένοι από αυτό το πεντάμηνο συνεχές lockdown, που απ’ ό,τι δείχνουν τα πράγματα, μια χαρά θα το φτάσει και το εξάμηνο… Και παρότι η πλειοψηφία, όταν συζητά για τις επιπτώσεις, αρέσκεται να αναφέρεται πρώτα στα καημένα τα παιδιά, που είναι κλεισμένα μέσα, εγώ -αιρετική πάντα- θα διαφωνήσω… Τα δικά μου, για παράδειγμα, πάνε Ε’ δημοτικού. Προσωπικά, από την Ε’ δημοτικού δεν θυμάμαι τίποτα και ειλικρινά σας μιλάω, η δυνατή μνήμη είναι ένα από τα κυρίαρχα προσόντα μου. Τα παιδιά δεν θα θυμούνται τίποτα… ή θα θυμούνται αμυδρά μια χρονιά που έκαναν τηλε-μάθημα, γιατί ξέσπασε μια πανδημία.
Εμείς, όμως, είμαστε πια στα όρια. Στα όρια είναι και τα εμπορικά και βέβαια κυρίως η εστίαση. Και ο άπειρος κόσμος που εργάζεται σε αυτούς τους κλάδους και για όλο αυτό το διάστημα είτε υπολειτουργεί με e-shop, click away, take away & delivery είτε βρίσκεται στο σπίτι σε αναστολή. Όπως αντιλαμβάνεται κάθε νοήμων άνθρωπος, οι ηλικίες που εργάζονται, κυκλοφορούν και κινδυνεύουν αυτή τη στιγμή είναι οι 40-60. Και δεν κινδυνεύουμε μόνο από τον Covid-19, αλλά κυρίως από την κατάθλιψη και όλα τα συνεπακόλουθά της, που συνήθως οδηγούν σε μακροχρόνιες ή/και καταληκτικές ασθένειες.
Μέσα σε όλη αυτήν την τραγική -για μια ακόμη φορά- ολιγωρία της Ενωμένης Ευρώπης να παραγγείλει εγκαίρως τις αναγκαίες δόσεις εμβολίων, μοναδική ελπίδα για άμεσο και γρήγορο εμβολιασμό των 40-60 αποτελεί η Johnson & Johnson με το μονοδοσικό εμβόλιό της, που εγκρίθηκε στις 11.03.2021 από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων και διατηρείται για 3 μήνες σε θερμοκρασίες κοινού ψυγείου. Το εμβόλιο έχει αποδειχθεί κατά 85% αποτελεσματικό στην αποφυγή σοβαρής νόσησης από Covid-19, στοιχείο σοβαρό, διότι αποτρέπει τη νοσηλεία και το θάνατο και κατά 66% κατά μέσο όρο στην πρόληψη ήπιας έως σοβαρής ασθένειας (72% στις ΗΠΑ, 64% στη Νότια Αφρική, όπου η παραλλαγή B.1.351 κυριαρχούσε κατά την περίοδο των κλινικών δοκιμών), σύμφωνα με τα στοιχεία που αναλύθηκαν από τον Αμερικανικό Οργανισμό Φαρμάκων.
Ο μεταναστευτικός νόμος του ’65
Και καλά το εμβόλιο, θα μου πείτε, χρυσούλια μου, ο πρόεδρος των ΗΠΑ όμως τι δουλειά έχει; Οι παλαιότεροι -και ομιλώ για τις ηλικίες που έχουν ήδη κάνει και τις δύο δόσεις του εμβολίου της Pfizer- μπορεί και να θυμούνται ότι στις 3 Οκτωβρίου του 1965, μπροστά από το άγαλμα της Ελευθερίας, ο Lyndon Johnson υπέγραψε τον νέο μεταναστευτικό νόμο. Ο νόμος αυτός ανέτρεψε πλήρως τις περίφημες «αναλογίες», που καθόριζαν τον αριθμό των μεταναστών από κάθε χώρα που θα υποδεχόταν η Αμερική, μια πρακτική που έκανε άπιαστο το όνειρο για μια καλύτερη ζωή σε πολλούς Έλληνες. Ο νόμος του 1965 ήρε τους περιορισμούς και έθεσε ως προϋπόθεση τα ατομικά προσόντα, αλλά και το βαθμό συγγένειας με μετανάστες που ήταν ήδη εγκατεστημένοι στις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με τη «Μηχανή του Χρόνου», η αλλαγή στη μεταναστευτική νομοθεσία ήταν, με τα δεδομένα που είχαν επικρατήσει επί τέσσερις δεκαετίες, αληθινά επαναστατική. Από την ελληνική πλευρά μερικοί αριθμοί αρκούν για να πιστοποιήσουν εύγλωττα την έκταση και τη σημασία της αλλαγής. Στη δεκαετία 1911-1920 μετανάστευσαν στην Αμερική συνολικά 184.201 Έλληνες. Στον αριθμό αυτόν θα πρέπει να προστεθούν τουλάχιστον άλλες 90.000, που η Μεταναστευτική υπηρεσία τοποθετεί στην κατηγορία «Μετανάστες από την εν Ευρώπη Τουρκία», δηλαδή κυρίως από τη Θράκη, Μακεδονία και Ήπειρο, που πριν από τους Βαλκανικούς Πολέμους αποτελούσαν τμήμα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Θα πρέπει να προστεθούν και 79.389 που μετέβησαν στις ΗΠΑ από την «εν Ασία Τουρκία», δηλαδή τα μικρασιατικά παράλια και τον Πόντο. Η ελληνική «αναλογία» έπρεπε να είναι γύρω στα 40 άτομα το χρόνο. Επειδή όμως ο νόμος είχε καθορίσει ως κατώτατο όριο τον αριθμό 100 για κάθε χώρα, η Ελλάδα τελικά πήρε ετήσια αναλογία 100 μεταναστών. Κατά τη δεκαετία του 1931-1940, όταν η μετανάστευση από την Ελλάδα καθορίσθηκε από τις περιοριστικές αναλογίες, πήγαν στην Αμερική συνολικά 9.119 άτομα. Την εποχή εκείνη η χώρα μας αγωνιζόταν να αποκαταστήσει ενάμιση εκατομμύριο πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Θα πρέπει επίσης να τονισθεί ότι από τις 9.119 μόνο οι 2.892 είχαν μεταβεί με βάση τις «αναλογίες»….
Τα στατιστικά μετανάστευσης την περίοδο 1961-1977
Στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδος και άλλα δείχνουν ότι στην πενταετία 1956-1960 μετανάστευσαν 162.000 Έλληνες (το 52% στις υπερπόντιες χώρες). Το 1961-1965, 466.000 (25% στις υπερπόντιες χώρες). Το 1966-1970, 365.000 (38% στις υπερπόντιες χώρες). Το 1971-1975, 177.000 (36% στις υπερπόντιες χώρες). Το 1976-1977, 37.000 (38% στις υπερπόντιες χώρες). Μεγάλος αριθμός είχε εισέλθει λαθραία, κυρίως στις ΗΠΑ, και σύμφωνα με τη μελέτη της Eva Ε. Sandis, μέσα σε 15 χρόνια (1963-1977) είχαν συλληφθεί 25.339 Έλληνες, που μπήκαν λαθραία από τα αεροδρόμια και 32.492 από τα λιμάνια.
Πηγές: Οι Ελληνοαμερικανοί, Μπάμπης Ι. Μαρκέτος, Τα Νέα
https://www.mixanitouxronou.gr/o–nomos–pou–litrose–tin–ellada
φωτό: Wikimedia Commons
