Ελάχιστη μεν -και θα εξηγήσω παρακάτω- αλλά τουλάχιστον ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το επιτελείο του δείχνουν να προσπαθούν να ανταποκριθούν στις εκκλήσεις του κλάδου μας και πιο συγκεκριμένα του προέδρου της ΕΑΕΕ Αλέξανδρου Σαρρηγεωργίου για, αν μη τι άλλο, κίνητρα φορολογικού περιεχομένου. Έτσι, ο Κ. Μητσοτάκης δήλωσε ότι όλοι όσοι ασφαλίζουν την ακίνητη περιουσία τους έναντι φυσικών καταστροφών θα τυγχάνουν έκπτωσης 10% στον ΕΝΦΙΑ.
Πρακτικά, βεβαίως, αυτό μπορεί να σημαίνει πολλά για όσους διαθέτουν μεγάλη ακίνητη περιουσία, αφού το 10% της έκπτωσης στον ΕΝΦΙΑ ισοσκελίζεται με το κόστος της ασφάλισης του ακινήτου. Εάν δηλαδή υποθέσουμε ότι κάποιος πληρώνει ΕΝΦΙΑ €3000 ή €5000 ευρώ, τα €300 ή €500 της έκπτωσης καλύπτουν οριακά το ετήσιο ασφάλιστρο για το κτήριο (χωρίς το περιεχόμενο). Από την άλλη, οι πιο αδύναμοι, με τις μικρές ιδιοκτησίες ή με τα χαμηλά εισοδήματα, τα οποία εξαιρούνται του ΕΝΦΙΑ, δηλαδή αυτοί που χρειάζονται περισσότερο απ’ όλους προστασία, εξακολουθούν να μην έχουν κανένα απολύτως κίνητρο να ασφαλιστούν. Και τέλος, η πλειοψηφούσα κατηγορία, αυτοί που πληρώνουν ΕΝΦΙΑ από €200 έως €600, εάν πάρουν χαρτί και μολύβι, θα διαπιστώσουν πως το όφελος υπολείπεται της δαπάνης: στα €400 ΕΝΦΙΑ, δηλαδή για ένα σπίτι 130-150 τ.μ. περίπου, το ασφαλιστήριο θα κοστίσει γύρω στα €200. Οπότε, τα €40 της έκπτωσης δεν είναι, όπως αντιλαμβάνεστε, αρκετά «θελκτικά», για να πειστεί ο ιδιοκτήτης να ασφαλιστεί.
Βεβαίως, για να είμαστε αντικειμενικοί, με τον τρόπο αυτόν, «μπαίνει» σιγά σιγά η αναγκαιότητα της ασφάλισης έναντι φυσικών καταστροφών και στο μυαλό του ιδιοκτήτη, αλλά κυρίως στη νοοτροπία του κράτους. Και βεβαίως, εάν περάσει και στην πράξη, θα δημιουργήσει για την αγορά μας μία νέα ομάδα ασφαλισμένων, η οποία θα έχει σημαντικό όφελος, αφού το κόστος της ασφάλισης θα το καλύπτει στην πραγματικότητα η έκπτωση στον ΕΝΦΙΑ του ακινήτου.
Η αλήθεια είναι ότι το νέο αυτό καθεστώς, με την προϋπόθεση ότι θα εφαρμοστεί, μου έδωσε χαρά. Κυρίως γιατί τέσσερα χρόνια τώρα όλες οι προσπάθειες του κλάδου μας έβρισκαν μεν ευήκοα αυτιά, έπεφταν όμως στο κενό των υποσχέσεων (ναι θα το δούμε μετά το εξάμηνο, μετά την πανδημία, μετά τα εμβόλια, μετά το καλοκαίρι, μετά την πρωτοχρονιά, μετά τις εκλογές). Και για το λόγο αυτόν, έστω και αυτό το μικρό, το ελάχιστο bonus για την αγορά μας, με κάνει να νιώθω πιο αισιόδοξη για το μέλλον και του κλάδου και της χώρας.
Εύχομαι κι ελπίζω η νέα τετραετία να είναι καλύτερη για όλους μας.
Μαρίνα Δρακάτου
