Καταπέλτης και για άλλη μια φορά εξαιρετικός ομιλητής ο Γιάννης Χατζηθεοδοσίου, οικοδεσπότης της χθεσινής ζωντανής και επίκαιρης εκδήλωσης – διαλόγου της διαμεσολάβησης με τους πολιτικούς εκπροσώπους της Νέας Δημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, κ.κ. Παναγιώτη Τσακλόγλου, Έφη Αχτσιόγλου και Παύλο Χρηστίδη αντίστοιχα.
Να γίνουμε Ευρωπαίοι σε όλα τόνισε και ξανατόνισε ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου, αναφερόμενος στην άρνηση της κατά τα άλλα ευρωπαϊκής χώρας μας να προχωρήσει στη συμπληρωματικότητα της ιδιωτικής ασφάλισης στην κοινωνική.
Καμία πρόβλεψη από καμία κυβέρνηση για τρία σημαντικά και καυτά για τη συνοχή του κοινωνικού ιστού θέματα, κατέδειξε ο Γ. Χατζηθεοδοσίου, αναφερόμενος στην παντελή έλλειψη φορολογικών κινήτρων για τον τρίτο πυλώνα, ήτοι στις συντάξεις και στην υγεία, για την αδυναμία επιβολής της υποχρεωτικής ασφάλισης επαγγελματικής αστικής ευθύνης σε γιατρούς, δικηγόρους, αλλά και σε ηλεκτρολόγους, υδραυλικούς και συναφή επαγγέλματα, τα οποία αντικειμενικά μπορούν να προκαλέσουν βλάβη και οικονομική ζημία στους καταναλωτές (εκκρεμεί η σχετική υπουργική απόφαση εφαρμογής από το 2010) και βεβαίως την επιβεβαιωμένη άρνηση (γιατί εδώ δεν πρόκειται για αδυναμία) ελέγχου των ανασφάλιστων οχημάτων.
Όσο για το 10% έκπτωσης στον ΕΝΦΙΑ, υπερθεμάτισε για την ανεπάρκεια του ποσοστού, λέγοντας ότι το αίτημα του ΕΕΑ -και βεβαίως του κλάδου- ήταν για τουλάχιστον 30%, προκειμένου να έχει πραγματική ανταποδοτική ουσία και αξία. Θύμισε δε στους παριστάμενους ότι το κόστος των φυσικών καταστροφών ανέρχεται σε €1,9 δισ. και πως είναι αυτονόητο ότι οι €5.000 αποζημίωσης στους πληγέντες δεν επαρκούν ούτε για να ξαναφτιάξουν τα σπίτια τους ούτε για να επαναλειτουργήσουν τις επιχειρήσεις τους.
Τέλος, επισήμανε ότι δεν είναι δυνατόν το κράτος να «κλείνει» ενόψει εκλογών, να μη λαμβάνεται καμία απόφαση, να μη λειτουργεί ο κρατικός μηχανισμός και όλοι και όλα να «παγώνουν», αναμένοντας το αποτέλεσμα της κάλπης.
Ο Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου, πρόεδρος της ΕΑΕΕ, προσπάθησε για ακόμη μία φορά να κάνει τους πολιτικούς να καταλάβουν πως η αξία της ασφάλισης είναι πολύ μεγαλύτερη για τους μη έχοντες και κατέχοντες, για όσους δηλαδή δεν έχουν τη δυνατότητα να αυτασφαλίζονται, κοινώς να πληρώσουν από την τσέπη τους το κόστος της όποιας ζημίας ή ασθένειας ή ατυχήματος.
Στα όσα ειπώθηκαν από τους πολιτικούς δεν αξίζει τον κόπο να αναφερθώ. Το μόνο συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα για ακόμη μία φορά, είναι ότι όλοι τους, συλλήβδην, είναι προσβεβλημένοι από τη νόσο του πατερναλισμού… Η οποία πολύ φοβάμαι πως είναι και ανίατη…
Μαρίνα Δρακάτου
