Αρχική » Παναγιώτης Δούμας – Πώς ασφαλίζεται ένα Αιολικό Πάρκο;
Συνεντεύξεις

Παναγιώτης Δούμας – Πώς ασφαλίζεται ένα Αιολικό Πάρκο;

Ο Παναγιώτης Δούμας, Director & Member of the EXCO της Howden Matrix, περιγράφει τη διαδικασία ασφάλισης των Αιολικών Πάρκων, τις συνήθεις ζημίες που μπορούν να υποστούν οι πυλώνες και τα φτερά, καθώς και τη μεγάλη ανάπτυξη που θα γνωρίσει η συγκεκριμένη μορφή εναλλακτικής ενέργειας με την προγραμματισμένη για τον Ιούλιο δημοσιοποίηση του κανονιστικού πλαισίου για την αδειοδότηση Πλωτών Α/Π.  

Ποιος είναι ακριβώς ο ρόλος του εξειδικευμένου broker στην ασφάλιση Αιολικών Πάρκων; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη διαδικασία που ακολουθείτε;

Π. Δούμας: Προφανώς και ακολουθούμε μία πολύ συγκεκριμένη διαδικασία, η οποία έχει ως σημείο εκκίνησης το Risk Engineering, μια υπηρεσία που θεωρούμε must, ειδικά για πάρκα με ηλικία μεγαλύτερη των 3 ετών και την οποία, στην πραγματικότητα, την παρέχουμε ως added value service στους πελάτες μας.

Το Risk Engineering στοχεύει στην ενδελεχή αξιολόγηση της επένδυσης και εκτυλίσσεται ως εξής: γίνεται ένας εσωτερικός έλεγχος σε ό,τι αφορά στον τρόπο με τον οποίον ασκείται το management, oι διαδικασίες και η παρακολούθησή τους, τόσο εντός του επιχειρησιακού κέντρου, όσο και στο πλαίσιο λειτουργίας του αιολικού πάρκου (A/Π).

Στόχος αυτής της σε βάθος ανάλυσης είναι να αποκτήσουμε την πλήρη εικόνα της λειτουργίας ενός Α/Π, για να μπορέσουμε να παρέχουμε τις βέλτιστες καλύψεις και βεβαίως τα πιο ανταγωνιστικά ασφάλιστρα.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να προσθέσω, πως το αποτέλεσμα του συγκεκριμένου Risk Engineering αποτελεί στην πραγματικότητα ένα πολύ χρήσιμο και εμπεριστατωμένο εργαλείο, γιατί το Α/Π αξιολογείται με ένα διεθνώς αναγνωρισμένο πιστοποιητικό. Οπότε ο ιδιοκτήτης μπορεί να χρησιμοποιήσει τη συγκεκριμένη αξιολόγηση και για τραπεζική ή άλλη χρηματοδότηση -π.χ. ενδιαφέρον επενδυτικής συμμετοχής από ένα fund- ή ακόμη και για να επιταχύνει την όποια απόφαση πώλησης.

Ποια είναι η φύση και ποιο το μέγεθος των ζημιών που μπορεί να υποστεί ένα αιολικό πάρκο;

Π. Δούμας: Θα πρέπει κατ’ αρχάς να αποδεχτούμε ότι και η Ελλάδα υφίσταται τις συνέπειες της έντονης, θα έλεγα, κλιματικής αλλαγής. Ας πάρουμε για παράδειγμα τις πλημμύρες του Σεπτεμβρίου 2019, των οποίων το χαρακτηριστικό ήταν οι έντονες κεραυνοπτώσεις. Ένα Α/Π είναι απολύτως εκτεθειμένο σε τέτοιου είδους φυσικά φαινόμενα και παρά την πρόβλεψη σε επίπεδο γείωσης που έχει κάθε γεννήτρια, τέτοιες ακραίες συνθήκες προκαλούν ζημιές στα blades -στα φτερά, αν θέλετε-, οι οποίες συχνά είναι πολύ μεγάλες. Επομένως οι περισσότερες αναγγελίες ζημιών αφορούν στα blades και είτε είναι πιο επιφανειακές -cosmetics- είτε αφορούν σε ολική καταστροφή του φτερού.

Εδώ θα κάνω μία παρένθεση, για να υπογραμμίσω ότι κάθε φτερό έχει μήκος περίπου 70 μέτρα και πάνω και είναι μοναδικό. Κυριολεκτικά. Οπότε σε περίπτωση καταστροφής του θα πρέπει να παραγγελθεί νέο, από τον κατασκευαστή και η μεταφορά του να γίνει με πλοίο. Όπως αντιλαμβάνεστε, η όλη διαδικασία αντικατάστασης του φτερού στην καλύτερη περίπτωση θα διαρκέσει τουλάχιστον τρεις μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών, η ανεμογεννήτρια δεν μπορεί να λειτουργήσει, οπότε αυτομάτως θα πρέπει να ενεργοποιηθεί η κάλυψη «Διακοπής Εργασιών», γνωστή και ως BI. To συνολικό αυτό κόστος κυμαίνεται συνήθως από €300.000 έως €500.000, ανάλογα με το φτερό. Σημαντικό κομμάτι του ποσού αυτού αφορά στη Διακοπή Εργασιών, στο κόστος μεταφοράς του φτερού, καθώς και στην επανατοποθέτησή του, με χρήση γερανού, στην ανεμογεννήτρια.

Σήμερα, έχει αναπτυχθεί σημαντική τεχνογνωσία για επισκευές ζημιών που δεν είναι πολύ σοβαρές. Το εξειδικευμένο συνεργείο τοποθετεί μικρο-κάμερες στα blades, οι οποίες, μέσα από λεπτομερείς μετρήσεις, καταγράφουν τη ζημιά και σε πολλές περιπτώσεις μπορούν να κάνουν διάγνωση ακριβείας και άρα να αναλάβουν και το ρίσκο της επιτόπου επισκευής. Οι επισκευές πραγματοποιούνται είτε up tower (το φτερό παραμένει στον πυλώνα) είτε down tower, χρειάζεται, δηλαδή, να το κατεβάσουν από τον πυλώνα και πάντα συνοδεύονται από τη σχετική εγγύηση καλής λειτουργίας. Οι εταιρίες αυτές συνεργάζονται με τη Howden Matrix και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των υπηρεσιών που παρέχουμε στους πελάτες μας.

Αν μιλούσαμε για τα «must» στην ασφάλιση ενός αιολικού πάρκου, ποιες καλύψεις θα προκρίνατε ως αναγκαίες;

Π. Δούμας: Εμείς, ως ηγετική δύναμη στην ασφάλιση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας -στην Ελλάδα ασφαλίζουμε ήδη περισσότερα από 1,4GW, ενώ ο όμιλος Howden έχει στο χαρτοφυλάκιό του πάνω από 100GW-, προσανατολιζόμαστε πάντα στην κατάρτιση ενός ενιαίου ασφαλιστηρίου Κατά Παντός Κινδύνου, το οποίο καλύπτει την περιουσία, τον μηχανολογικό εξοπλισμό, τη διακοπή εργασιών, καθώς και την αστική ευθύνη.

Τα ασφαλιστήριά μας είναι πάντα «Α to Ζ», ξεκινούν από τη στιγμή της αναχώρησης του εξοπλισμού από το εργοστάσιο κατασκευής και εκτείνονται μέχρι το turn key του έργου και τη λειτουργία του.

Οι υπηρεσίες μας, επομένως, αρχικά επικεντρώνονται στην ασφάλιση Marine DSU & BI, που καλύπτει καθυστερήσεις οφειλόμενες σε τυχόν απεργίες ή lockdowns ή σε οποιαδήποτε άλλη αιτία καθυστέρησης της μεταφοράς εξοπλισμού ή/και ανταλλακτικών. Την κάλυψη αυτή την παρέχουμε σε συνδυασμό με την απώλεια κερδών λόγω καθυστερήσεων στην έναρξη των εργασιών (delay in start up). Και βεβαίως πάντα ασφαλίζουμε το έργο με συμβόλαια κατά παντός κινδύνου για την κατασκευή και τη λειτουργία (C.A.R. & O.A.R.) του Α/Π, τα οποία περιλαμβάνουν και τη διακοπή εργασιών. Φροντίζουμε, επομένως, να μην αφήνουμε κανένα κενό στην ασφάλιση του Α/Π, ενώ πάντοτε προσαρμόζουμε καλύψεις και όρια στις προδιαγραφές που περιγράφονται στα ομολογιακά δάνεια, στις συμβάσεις προμήθειας και εγκατάστασης (SIA/TSA) και στο εκάστοτε Ο&Μ.

Το μέσο κόστος ασφαλίστρου αυτής της ολιστικής προσέγγισης ανέρχεται περίπου στο 2 με 2,5 τοις χιλίοις, ανάλογα με την ηλικία, τη συντήρηση, αλλά και τον τύπο συμβολαίου συντήρησης Ο&Μ του Α/Π.

Ποιες είναι οι προβλέψεις σας για την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας στην Ελλάδα;

Π. Δούμας: Πρόκειται για μία ταχέως αναπτυσσόμενη αγορά, που θα συμβάλει σημαντικά στην επίτευξη του στόχου τής χώρας μας για κάλυψη του 32%, ήτοι 15GW, των ενεργειακών αναγκών από εναλλακτικές πηγές κατά το 2030. Υπολογίζουμε ότι μέχρι τότε τα αιολικά θα παράγουν περίπου τα 8-9GW, τα φωτοβολταϊκά περίπου 5-6GW και μία μικρή ποσότητα ενέργειας θα προέρχεται από τη βιομάζα και τις υδροηλεκτρικές μονάδες.

Υπάρχει επομένως το ενδεχόμενο να δούμε θαλάσσια αιολικά πάρκα και στη χώρα μας;

Π. Δούμας: Ναι, αλλά μόνον πλωτά, γιατί το μεγάλο βάθος των ελληνικών θαλασσών δεν επιτρέπει άλλου είδους εγκατάσταση. Υπάρχει πρόθεση άμεσης αδειοδότησης και θεωρώ ότι το σχετικό ρυθμιστικό πλαίσιο που προετοιμάζει η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας σε συνεργασία με το υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας θα είναι έτοιμο φέτος τον Ιούλιο. Ήδη μία συγκεκριμένη κοινοπραξία σχεδιάζει επένδυση σε πλωτά αιολικά, η οποία θα αποδώσει πάνω από 1,5GW σε βάθος δεκαετίας.

 

———————–

panagiotis.doumas@howden-brokers.com